Anna Góralczuk, Dubno (fot.: Krzysztof Koszewski)

Urodziła się w 1939 roku w Boćkach. Rodzice Ojciec Leon Ostrożański i mama Aleksandra mieszkali w Knorydach, w gminie Bielsk Podlaski, nie mieli gospodarstwa, jedynie 30 arów siedliska oraz pół hektara ogrodu. Ojciec pracował jako pastuch, pasł zwierzęta całej wsi. Gdy Anna Góralczuk miała trzy lata jej rodzice razem ze wszystkimi dziećmi zostali wywiezieni do Niemiec do pracy przymusowej. Przez trzy lata pracowali w niemieckim gospodarstwie.
Anna Góralczuk po powrocie do Polski skończyła 7 klas szkoły podstawowej. Wyszła za mąż w wieku 20 lat i zamieszkała w Dubnie.
Obecnie jest na emeryturze, ma dwoje dzieci: córkę i syna, pięcioro wnuków i czworo prawnuków. Często jeździ na wycieczki organizowane przez Związek Emerytów. Lubi śpiewać, do niektórych piosenek sama układa słowa. Do dziś tka na starym drewnianym krośnie chodniki oraz przędzie wełnę na drewnianym kołowrotku, robi też na sprzedaż rękawice i skarpety. Jest jedną z ostatnich osób w gminie Boćki, która zajmuje się tkactwem i przędzeniem.

Przyczyny braku dalszej nauki po skończeniu szkoły podstawowej

Całość nagrań oraz zdjęcia ze zbiorów prywatnych Anny Góralczuk złożone są w Archiwum Historii Mówionej Ośrodka „Karta” oraz Domu Spotkań z Historią w Warszawie pod sygnaturą AHM 3570

Fundacja OKOLICA > Archiwum > Anna Góralczuk

Strona przygotowana przy finansowym wsparciu programu Muzeum Historii Polski „Patriotyzm Jutra”