Urodził się w 1934 roku w Wygonowie, była to wówczas gmina Dziadkowice, obecnie Boćki. Obydwoje rodzice, ojciec Antoni Grodzki i mama Stefania, z domu Wygonowska pochodzili z Wygonowa. Ojciec był kawalerzystą, walczył w wojnie 1920 roku. Jan Grodzki miał dwie siostry. Rodzice posiadali gospodarstwo rolne i las. Po zniszczeniu szkoły w Wygonowie podczas okupacji sowieckiej, Jan Grodzki uczył się przez dwa lata na tajnych lekcjach, prowadzonych w domach przez miejscową nauczycielkę. Jan Grodzki przeżył spalenie wsi przez wycofujących się Niemców. Po wojnie uczył się w szkole podstawowej, początkowo w Osmoli, a później w Szczecinie. Następnie rozpoczął naukę w szkole zawodowej budowy okrętów w tym samym mieście. Pracował w stoczni, a potem w elektrowni. W wieku 21 lat poszedł do wojska – służył w Marynarce Wojennej. Do Wygonowa powrócił na prośbę ojca, kóry prosił o pomoc w gospodarstwie. Ożenił się. Przez wiele lat prowadził w swoim domu sklep GS-u. Od lat 60. pełnił funkcję skarbnika i kierowcy w Ochotniczej Straży Pożarnej, występował też w teatrze ludowym. Przez ponad 30 lat był sołtysem, wyremontował wiele dróg i organizował prace społeczne. Ma czwórkę dzieci.

Opis stanu dróg

Całość nagrań oraz zdjęcia ze zbiorów prywatnych Jana Grodzkiego złożone są w Archiwum Historii Mówionej Ośrodka „Karta” oraz Domu Spotkań z Historią w Warszawie pod sygnaturą AHM 3389

Fundacja OKOLICA > Archiwum > Jan Grodzki

Strona przygotowana przy finansowym wsparciu programu Muzeum Historii Polski „Patriotyzm Jutra”