Włodzimierz Chmur, Dubno

Urodził się w 1923 roku we wsi Dubno, w gminie Boćki, gdzie rodzice, Krystyna i Szymon Chmur, posiadali gospodarstwo rolne. Miał dwóch starszych braci. Przed wojną ukończył 5 klas szkoły powszechnej w Nurcu. W czasie II wojny światowej, został wywieziony na roboty przymusowe do Prus Wschodnich. Najpierw pracował w gospodarstwach rolnych niedaleko Morąga, a następnie na kolei w Królewcu (Kȍnigsbergu). W tym czasie został aresztowany przez Niemców i osadzony w więzieniu, a następnie w niemieckim obozie koncentracyjnym w Hohbruch. Kiedy do Królewca weszli Sowieci, za pracę „dla Niemca” został wcielony do karnego batalionu Armii Czerwonej. Wysłany na front, został ranny w rękę. Leczony był w miejscowości Gorki pod Moskwą. Do Dubna powrócił w marcu 1946 roku. Ożenił się z Antoniną z domu Góralczuk i prowadził gospodarstwo rolne w rodzinnej wsi. Miał trzy córki, z których jedna zmarła w wieku 13 lat. Zmarł w 2017 roku.

Pożar we wsi Dubno w 1935 roku

Rok 1946, wojsko sowieckie w okolicach Królewca, od lewej Michał Kondraciuk, kolega z wojska Włodzimierza Chmura, drugi Włodzimierz Chmur

Lata 30., Dubno , Teodor Chwaszczewski (członek organizacji Narodowców), sąsiad Włodzimierza Chmura

Lata 80., Dubno, od lewej Mikołaj Rokicki, Walentyna Rokicka, zięć i córka Włodzimierza Chmura

Rok 1941, Dubno, od lewej Włodzimierz Chmur, Władysław Iwaniuk (brat Marii Gajko), Piotr Tarasiuk, koledzy Włodzimierza Chmura

Lata 30., Dubno, pierwszy od lewej leśniczy Kurzawa

Lata 60., Nurzec, uczniowie szkoły podstawowej, klasa Antoniny Tymińskiej, siostry Włodzimierza Chmura

19.05.2017 rok, Dubno, Włodzimierz Chmur, zdjęcie współczesne

Całość nagrań oraz zdjęcia ze zbiorów prywatnych Włodzimierza Chmura złożone są w Archiwum Historii Mówionej Ośrodka „Karta” oraz Domu Spotkań z Historią w Warszawie pod sygnaturą AHM 3451

Fundacja OKOLICA > Archiwum > Włodzimierz Chmur

Strona przygotowana przy finansowym wsparciu programu Muzeum Historii Polski „Patriotyzm Jutra”